Mavi bir yaz sabahıydı.
Gölün duru suyuna çamların ferah görüntüsü yansımıştı..
Orta yaşlı garson kahvaltı hazırlığı için masayı düzenliyordu.
Önce sana sordu. “Ne alırsınız hanımefendi? ”Sen gözlerindeki ışıltılı sevinçle söyledin: “Bal, reçel, Ezine peyniri, yeşil zeytin ve ince belli cam bardakta açık çay” Okumaya devam et
Çevremizdeki bütün sevgilere kalbimizi kapatmışız.İçimizde huzur yok.
Tüm basın ve diğer haberciler “SON DAKİKA” haberleri olarak nefreti kusmaktalar. Nefret başrollerde…
Sevgi hiç kalmadı mı?
O yaşayanlara çılgınlık yaptıran Aşk nerde?Hani? Bir zamanlar maşukun Aşığı için dağlar delmesi, yollarına Okumaya devam et
Aşk, yazıların sonu hiç bitmez. Sevgi bizim için çok önemli, aşkta bir sevgi yoğunluğuysa eğer, anlatmalar hep sürer.
Aslında işin özüne inecek olursak Aşk; özümüzün yani ruhumuzun kendi dilinden konuşmaya başlamasıdır. Başka yazılarımda da söylemiştim. Özümüzün aslı sevgi enerjisidir diye.
Yaratan’ın kendi yüce ve sonsuz sevgisinden verdiği bir küçük sevgi parçasıdır aşk.. Okumaya devam et
Bağlılık, insanlara önem vermeyi ve onların sorunlarına onlar adına çözmeyi, bağımsızlık ise, ne ölçüde yardım edeceğiniz ve vermeyi ne zaman kesmeniz gerektiği hakkında daha belirginlik kazandıran bir berraklıktır.
Düşünüyorum da bazen insanlar için yapabileceğimiz tek şey onları sevmek Okumaya devam et
Hani bir olay yaşarsınız, nevriniz döner, vücudunuzun her bir yeri karıncalanır, burnunuzun direği sızlar, kimyanız darmaduman olur. Dün gözüme ilişen ve bu yazımın başlığını oluşturan hikayeyi pazar yazıma taşıma gereği hissettim. Bu hikayeyi bana yeni anne olmuş İzmir’li bir öğrencim göndermişti. Belli ki bu hikayenin temasını şimdiden iliklerinde hissetmişti. Okumaya devam et